چه اتفاقی برای غذا در بدن می افتد؟

فقط فکر کردن به خوردن باعث می شود بدن شروع به ترشح انسولین کند، هورمونی که به کنترل قند خون (گلوکز) کمک می کند. انسولین توسط پانکراس ساخته می شود. با غذا خوردن، انسولین بیشتری در پاسخ به کربوهیدرات های موجود در وعده غذایی ترشح می شود. انسولین با خوردن غذاهای غنی از پروتئین، اما با سرعت کمتری ترشح می شود. اگر لوزالمعده شما به درستی کار می کند، مقدار کربوهیدرات موجود در آنچه می خورید معمولاً میزان ترشح انسولین را تعیین می کند. خاصیت تن ماهی را بلد باشید.

همانطور که کربوهیدرات ها را هضم می کنید، آنها به عنوان گلوکز وارد جریان خون می شوند. برای کنترل سطح قند خون، انسولین به سلول های بدن شما سیگنال می دهد که گلوکز را از جریان خون دریافت کنند. سلول ها مقداری از گلوکز را برای انرژی استفاده می کنند و مقداری را برای استفاده بعدی ذخیره می کنند. نحوه ذخیره گلوکز به نوع سلولی که ذخیره می کند بستگی دارد. سلول های ماهیچه ای گلوکز را به صورت گلیکوژن ذخیره می کنند. سلول های کبد مقداری گلوکز را به عنوان گلیکوژن ذخیره می کنند و مقداری را به چربی تبدیل می کنند. سلول های چربی گلوکز را به عنوان چربی ذخیره می کنند. چگونه ضد آفتاب خانگی درست کنیم؟

نکته ویژه در مورد شربت ذرت با فروکتوز بالا: شربت ذرت با فروکتوز بالا در سال 1978 معرفی شد و تا حدود سال 1985 جایگزین شکر در اکثر نوشابه ها شد. کل مصرف سالانه شکر (که شیرین کننده های مصنوعی را حذف می کند) بلافاصله از 120 پوند برای هر نفر به 150 افزایش یافت. پوند به ازای هر نفر شربت ذرت با فروکتوز بالا از 55 درصد فروکتوز، 42 درصد گلوکز و 3 درصد سایر کربوهیدرات ها تشکیل شده است. یک واقعیت مهم در مورد فروکتوز: این کربوهیدراتی است که بدن شما به راحتی به چربی تبدیل می کند. وقتی شربت ذرت با فروکتوز بالا را هضم می کنید، بیشتر گلوکز موجود در آن وارد جریان خون می شود و سطح قند خون شما را بالا می برد. اما فروکتوز موجود در شربت ذرت با فروکتوز بالا تقریباً به طور کامل در کبد پردازش می شود که دارای آنزیم های مناسب برای انجام این کار است. بنابراین فروکتوز تأثیر فوری بر سطح قند خون و انسولین ندارد، اما اثرات طولانی مدت زیادی دارد.

کبد شما برای پردازش مقدار فروکتوزی که اکثر مردم امروزه می خورند طراحی نشده است. میوه دارای مقادیر نسبتاً کمی فروکتوز است – یک فنجان زغال اخته حدود 30 کالری فروکتوز در خود دارد. اما نوشابه‌ها یا آب‌میوه‌های شیرین شده با شربت ذرت با فروکتوز بالا مقادیر بسیار بالاتری دارند – 12 اونس پپسی یا کوکاکولا 80 کالری فروکتوز دارد. 12 اونس آب سیب دارای 85 کالری فروکتوز است.

پاسخ کبد شما به این سیل فروکتوز این است که بیشتر آن را به چربی تبدیل کرده و به بافت چربی شما بفرستد. در عین حال، گلوکز همراه با فروکتوز موجود در شربت ذرت با فروکتوز بالا، سطح قند خون شما را افزایش می‌دهد و بدن شما را وادار به ترشح انسولین می‌کند، که به سلول‌های چربی شما می‌گوید هر چیزی را که در راه است ذخیره کنند، از جمله فروکتوز فرآوری‌شده به چربی حاصل از آن. کبد شما

هر چه شربت ذرت با فروکتوز بالا بیشتر بخورید و سال های بیشتری صرف خوردن آن کنید، بدن شما با تبدیل شربت ذرت با فروکتوز بالا به چربی سازگاری بیشتری پیدا می کند. با گذشت زمان، شما چربی در کبد خود انباشته می کنید (شرایطی که “بیماری کبد چرب” نامیده می شود). بنابراین، در حالی که فروکتوز تأثیر فوری بر قند خون و انسولین شما ندارد، پس از چند سال احتمالاً باعث می شود کالری ها را به عنوان چربی ذخیره کنید.

همانطور که گلوکز از جریان خون خارج می شود، سطح انسولین کاهش می یابد و سلول های شما شروع به استفاده از چربی برای سوخت به جای گلوکز می کنند. به همین دلیل است که می توانید حرکات کششی طولانی را انجام دهید – در طول شب، به عنوان مثال، زمانی که می خوابید، بدون غذا خوردن. سلول های شما برای سوخت به چربی متکی هستند.

دو نوع چربی بدن وجود دارد: اسیدهای چرب و تری گلیسیرید. اسیدهای چرب به اندازه کافی کوچک هستند که بتوانند به داخل و خارج سلول ها حرکت کنند و به عنوان سوخت برای سلول ها استفاده شوند. چربی در داخل سلول های چربی به صورت تری گلیسیرید، سه اسید چرب متصل به هم ذخیره می شود. تری گلیسیریدها برای عبور از غشای سلولی بسیار بزرگ هستند و بنابراین برای استفاده در آینده ذخیره می شوند.

انسولین همچنین نقش مهمی در تشخیص زمان ذخیره و استفاده از چربی و پروتئین به بدن شما دارد. این کار را با تأثیر بر عملکرد دو آنزیم لیپوپروتئین لیپاز (LPL) و لیپاز حساس به هورمون (HSL) انجام می دهد.

LPL روی سطح سلول ها می نشیند و چربی را از جریان خون بیرون می کشد و وارد سلول می کند. اگر LPL روی یک سلول عضلانی باشد، چربی را به داخل سلولی که برای سوخت استفاده می شود می کشد. اگر LPL روی سلول چربی باشد، چربی را به داخل سلول می کشد و آن را چاق تر می کند.

مهم است بدانید که هورمون استروژن فعالیت LPL را در سلول های چربی سرکوب می کند. این می تواند یکی از دلایلی باشد که چرا برخی از زنان پس از یائسگی یا پس از درمان سرطان سینه وزن اضافه می کنند که به طور چشمگیری سطح استروژن را کاهش می دهد. با استروژن کمتر در بدن، LPL می تواند چربی بیشتری را به سلول های چربی بکشد و در آنجا ذخیره کند.

آنزیم HSL با تجزیه تری گلیسیریدها به اسیدهای چرب، سلول‌های چربی را لاغرتر می‌کند و سپس می‌تواند سلول چربی را ترک کند و به عنوان سوخت توسط سلول‌های دیگر استفاده شود. بنابراین هر چه سطح HSL بالاتر باشد، چربی بیشتری تجزیه و می سوزانیم.

انسولین سطح آنزیم HSL را کاهش می دهد که از تجزیه تری گلیسیرید جلوگیری می کند و به این معنی است که چربی بیشتری در سلول های چربی ذخیره می شود. وقتی سطح انسولین حتی اندکی بالا می رود، چربی در سلول های چربی تجمع می یابد.

برخی تحقیقات نشان می دهد که ثابت نگه داشتن سطح انسولین می تواند به کاهش وزن برخی افراد کمک کند. مصرف منابع سالم پروتئین و چربی (گوشت بدون چربی، ماهی، مرغ و آجیل و دانه ها) و همچنین کربوهیدرات های پیچیده که منابع خوبی از ویتامین ها و مواد معدنی هستند و (سبزیجات، میوه ها، غلات کامل) به جای کربوهیدرات های تصفیه شده (آب نبات، شکر، کوکی ها، کیک ها، نان سفید، پای) می توانند از افزایش انسولین جلوگیری کنند.