اشتباهات دستورالعمل های امروزی غذایی

از سال 2015، DGA از تمرکز قبلی خود روی رابطه بین نتایج سلامتی و غذاها، مواد مغذی یا گروه های غذایی خاص تغییر کرد. در عوض، اکنون بر توسعه یک الگوی غذایی سالم تمرکز دارد.

DGA یک الگوی غذایی را به عنوان ترکیبی از غذا و نوشیدنی که فرد طی یک روز، هفته یا سال مصرف می کند، تعریف می کند. DGA نشان می دهد که الگوی غذایی فرد ممکن است وضعیت سلامت کلی و خطر بیماری را بهتر از مثلاً محتوای یک ماده غذایی یا یک وعده غذایی پیش بینی کند. DGA برخی از الگوهای غذایی را ارائه می دهد که با این علامت مطابقت دارند. رویکردهای غذایی برای توقف پرفشاری خون (DASH)، الگوی غذایی سالم به سبک ایالات متحده، الگوی غذایی سالم به سبک مدیترانه ای، و الگوی رژیم غذایی گیاهی سالم، همگی توصیه می شوند.

در نهایت، الگوهای غذایی سالم در محدوده کالری باقی می مانند و در عین حال بر غذاها و نوشیدنی های مغذی در تمام گروه های غذایی تمرکز می کنند. و الکل و اقلام حاوی قند، چربی اشباع شده و سدیم را محدود می کنند. اما DGA همچنین به مردم پیشنهاد می‌کند که «برای انعکاس ترجیحات شخصی، سنت‌های فرهنگی و ملاحظات بودجه، سفارشی‌سازی کنند».

همچنین، در اقدامی جدید، جدیدترین DGA محتوا را بر اساس طول عمر طبقه‌بندی می‌کند – از جمله برای نوزادان و کودکان نوپا، کودکان و نوجوانان، بزرگسالان، افراد باردار و شیرده و بزرگسالان مسن. هدف این است که افراد الگوهای غذایی سالمی را ایجاد کنند و آنها را در تمام مراحل زندگی به پیش ببرند.

اگرچه جدیدترین DGA پیشرفت مثبتی داشته است، اما چندین مسئله حیاتی همچنان در خطر هستند. برای اولین بار، توصیه DGA برای شکر افزوده، طبق کمیته مشورتی خود بسیار زیاد است. برای اولین بار، DGA بیان می‌کند که کودکان زیر دو سال نباید قند اضافه داشته باشند – حرکت خوبی است. اما برای بقیه، توصیه کمتر از 10 درصد کالری در روز است. هنگام ایجاد DGA اصلاح شده، USDA و HHS توصیه سرسخت کمیته مشورتی مبنی بر اینکه مقدار آن کمتر از 6 درصد باشد را نادیده گرفتند. این در زمانی است که نرخ پیش دیابت و چاقی همچنان رو به افزایش است.

Means در مقاله ای برای Medpage Today می نویسد: «این نیز یک مسئله عدالت اجتماعی است. اقلیت‌ها و فقرا به طور نامتناسبی از بیماری‌های مرتبط با قند خون رنج می‌برند و بیشتر به ناهار مدرسه و برنامه‌های کمک تغذیه مانند SNAP که تحت تأثیر دستورالعمل‌های USDA هستند، متکی هستند. دستورالعمل‌های تغذیه‌ای ضعیف وزارت کشاورزی ایالات متحده منجر به قند بیشتر در بشقاب‌ها و فنجان‌های افرادی می‌شود که به بیشترین حمایت سلامتی نیاز دارند و نابرابری‌های بهداشتی و اقتصادی را بیش از پیش افزایش می‌دهد.»

در پاسخ به اینکه چرا USDA و HHS این توصیه را حذف کردند، دپارتمان‌ها این بیانیه را صادر کردند: «بررسی‌های سیستماتیک کمیته از مصرف کم قندهای افزوده حمایت می‌کند، اما بیانیه‌های نتیجه‌گیری مقدار قند افزوده‌ای را که با ارتقای سلامت مرتبط است مشخص نمی‌کند. یا پیشگیری از بیماری نتایج با نتایج کمیته 2015 مطابقت داشت.

در سال 2016، کنگره آکادمی های ملی علوم، مهندسی و پزشکی را موظف کرد تا روند توسعه DGA را بررسی کنند. آکادمی های ملی تعصب و تضاد منافع در میان کمیته مشورتی پیدا کردند. به طور خاص، بیش از نیمی از آنها با صنایع مختلف غذایی ارتباط داشتند. اما تضاد منافع ممکن است در داخل USDA یا HHS، سازمان‌هایی که DGA نهایی را منتشر می‌کنند، باشد.

مینز در یکی از نوشته های خود برای The Hill اشاره می کند که خدمات غذا و تغذیه USDA آشکارا تضاد منافع خود را در بیانیه ماموریت خود بیان می کند: «. . . ماموریت ما افزایش امنیت غذایی و کاهش گرسنگی با فراهم کردن دسترسی کودکان و افراد کم‌درآمد به غذا، رژیم غذایی سالم و آموزش تغذیه است به گونه‌ای که از کشاورزی آمریکا حمایت کرده و اعتماد عمومی را برانگیزد.»

و ما می‌توانیم به لایحه کشاورزی 2018 وزارت کشاورزی ایالات متحده برای تأیید بیشتر این حمایت کشاورزی نگاه کنیم. عدم تغییر در شکر افزوده منعکس کننده منافع این لایحه است که «31 میلیارد دلار برای حمایت از محصولات کالایی مروج بیماری تخصیص داده است»، مینز توضیح می دهد که «(شامل سویا، گندم، ذرت و شکر که اکثریت قریب به اتفاق آنها به غذاهای فرآوری شده، روغن ها یا خوراک دام که باعث بیماری می شود.»

یکی دیگر از مشکلات DGA فعلی که در میان یک بیماری همه گیر جهانی منتشر شده است که در آن ناامنی غذایی بالاتر از حد معمول بوده است، این است که دامنه آن برای رسیدگی به ناامنی غذایی محدود است. DGA به سادگی توانایی سفارشی کردن الگوهای غذایی سالم را برای تطبیق با بودجه ذکر می کند و توصیه می کند به برنامه های دولتی مانند SNAP روی آورید. در نهایت، DGA همچنین تغییرات آب و هوایی را کاملاً از تصویر خارج می‌کند، حتی اگر تولید غذا و انتخاب‌های مصرف‌کننده بر سیاره تأثیر بگذارد.